ናይ ኣብዚኅካ ምብላዕ ጣጣ (ብቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ)

ናብ ሕክምና ኬድካ ምስ ትሓትት፡ ጠንቂ ናይ ብዙኅ ሕማማት፡ ኣብዚኅካ ምብላዕን ኣብዚኅካ ምስታይን ምዃኖም እዩ ዝንገረካ። መጢንካ ምብላዕን መጢንካ ምስታይን ኣደ ጥዕና እያ። ነዚ ድማ እዮም ሓካይም “መጢንካ ምብላዕን መጢንካ ምስታይን ኣደ ጥዕና እያ” እናበሉ ዝጽውዕዋ። መጢንካ ምብላዕን ምስታይን ኣደ ጥዕና ኻብ ኮነት፡ ኣብዚኅካ ምብላዕን ምስታይን ድማ ናይ ኵሉ ሕማማት ምንጪ እዩ። ሓደ ሓደ ጊዜ እዞም ምስ ኣብዚኅካ ብምብላዕን ብምስታይን ተተኃኂዞም ዚመጹ ሕማማት፡ ንሓካይም ልዕሊ ዓቕሞም ኮይኖም ይርከቡ። ኣብ እግርኻ ዚመጽእ ሪሕ (Gout) ዚተባህለ ሕማም፡ ዘውድቕ ሕማም፡ ኣብ ርእሲ እናፈሰሰ ሰብነት ከም ዝድንዝዝ ዝገብር ደም (Stroke)፡ ናይ ምርኣይ ዓቕምኻ ምቕናስ፡ ኣብ መገጣጠሚታት ዝመጽእ ቅርጥማት፡ ኣብ ሰብነት ዝርአ ዘየድሊ ሓደ ሓደ ናይ ምንቅጥቃጥ ስምዒታት (Tremor)፡ ናይ ሰብነት ምድካምን ልሙስ ምዃንን፣ ወይቦ (Jaundice) ከምኡውን ንምዝርዛር ጊዜ ዘይንረኽበሎም ካልኦት ብዙኃት ዓይነት ሕማማት ምንጮም ኣብዚኅካ ምብላዕን ምስታይን ደኣ እምበር፡ መጢንካ ምብላዕን ምጽዋምን ኣይኮነን።

ኣብ ነፍስና ዚኽሰቱ ደዌታትውን ምንጮም ካብዚ ከም ዝኾነ ኢና ንዝክር። ንኣብነት ናይ ሰብ ንብረት ንምስራቕ ምሕሳብ፡ ስንፍና፡ ንዝህላልነት፡ ፍትወትን ካልኦት ከምዚ ዝኣመሰሉን ናይ ኵላቶም ምንጪ ኣብዚኅካ ምብላዕን ምስታይን እዩ። ከምዚ ብዘይቅጥዕን ብዘይ ልክዕን ዚበልዑ ነፍሳት ካብ እንስሳ እኳ ዘይሕሹ ሕሱራት ሰባት ንኽኾኑ ይገብሮም። ብዘይ ቅጥዒ በሊዓን ሰትያን ዝገዘፈት ኣድጊ ብኣራዊት በረኻ ብቐሊሉ ከም ትብላዕ፡ እዞም ሰባት እዚኦምውን በዞም ኣቐዲምና ዚጠቐስናዮም ኣራዊት (ብሕማማት) ይጥቅዑ።

ብምቾት ተታኂዞም ብዘይ ቅጥዒ ንዝበልዑን ንዝሰትዩን ሰባት ከመይ ዝበለ ሕማምን ስቓይን ከም ዝረኽቦም ደጊመ ዶ ኽነግረኩም? ዋላ  እኳ ንዅሉ ምዝርዛር እንተዘይከኣልኩ፡ ሓንቲ ነጥቢ ጥራይ ብምልዓል ሓሳበይ ከጠቓልል። ኣብ ናይ ምቾትን ጣዕምን መኣዲ ዝኾነ ሰብ ደስ ኢልዎ ኣይመገብ፡ ምንጪ ናይ ደስታን ጥዕናን ኣብኡ ኣይኮነን ዘሎ። ናይ ምቾት መኣዲ ምንጪ ናይ ሕማም ጥራይ ኣይኮነን። ሓጐስ ናይ ምስኣን ምንጪውን እዚ መኣዲ እዚ እዩ። ኵሉ ነገር እንተተማሊእልና ምድላይ (ምምናይ) ዝበሃል ነገር ኣብ ውሽጥና ኣይህሉን እዩ። እሞ ኸ ድኣ ትደልዮ ትሃርፎ ኣብ ዘይብልካ ኵነታት ከመይ ጌሩ ሓጐስ ኪህሉ ይኽእል? ነዚ ድማ ኢና ድኻታት ካብ ሰብ ጸጋ ንላዕሊ ብዝኃሸ ምስትውዓልን ጥዕናን ጥራይ ዘይኮነ፡ ዓቢ ብዝኾነ ሓጐስ መሊኦም ንርእዮም። (ሰማዕትነት ኣየምልጥኩምን ካልኦትን ካብ ትብል መሓፍ ካብ ገጽ 108 ዚተወስደ)