ኣብቲ ቴዎፍሎስ ንቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ንምስዳድ ዘይፍንቅለሉ እምኒ ኣብ ዘይነበረሉ ጊዜ፡ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ብሓፈሻ ብዛዕባ ገንዘብ ምፍታውን ናይ ደቂ ኣንስትዮ ኣብ ኣከዳድናን መገያጺታትን ዘለወን ቅጥዒ ዝሰኣነን ዚተበላሸወን ኩነታት ብዝምልከት ከምቲ ብዙኅ ጊዜ ዝምህሮ ኣብ ናይ ቤተ ክርስቲያን ዓውደ ምሕረት መሃረ። ጸላእቱ ኣብ ልዕሊኡ ወንጀል ዝደልዩሉ ጊዜ ስለ ዝነበረ፡ ትምህርቱ ንዓኣ ንምጽራፍ ከም ዝኾነ እናምሰሉ በዓል ሴቪርያንን ሰዓብቱን ንኣውዶክስያ ነገሩዋ። ከምኡውን ናይ ሓንቲ ሰብኣያ ዝሞታ ሰበይቲ ናይ ኣታኽልቲ ቦታ መንዚዓ ወሲዳትላ ስለ ዝነበረት ነዚ ከይመለሰትላ ናብ ቤተ ክርስቲያን ከም ዘይትኣቱ ጌሩ ዘወገዛ ኣብዚ ሰሙን እዚ ነበረ። በዚ ዅሉ እዚ ድማ ንሳ ቀንዲ ጸላኢቱ ኾይና ተላዕለት። ናይ ቴዎፍሎስ ናይ በቐል ትምኒቱ ድማ ናይ ኣውዶክስያ ዓቢይ ናይ ደገፍ ኢድ ረኸበ።
ብብዙኅ ወንጀላት ተኸሲሱ ናብ ቁስጥንጥንያ ብኃይሊ ዝመጸ ቴዎፍሎስ፡ ብገንዘብን ብዚተፈላለየ መታለልን ሰባት ብምግዛእን ከምኡውን ብናይ በዓል ኣውዶክስያ ድጋፍን ብሓንሳብ ናይ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ከሳሲ ኾይኑ ተንሥአ። ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ብዛዕባ እቶም ዚተኸሰሱ መነኰሳት ክልምኖ እንከሎ "ኣብ ናይ ካልእ ሃገረ ስብከት ጉዳይ ኣቲኻ" ብምባል ዝተቖጥዐ ቴዎፍሎስ፡ ኣብ ናይ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ሃገረ ስብከት ጉዳይ ጥራይ ዘይኮነ፡ ኣብቲ መንበረ ጵጵስናኡ ዘለዎ ኸተማ ቀንዲ ከሳስን ፈራድን ኮይኑ ቀረበ። ኣውዶክስያን ቴዎፍሎስን ካልኦት ብልሽው ተግባር ዘለዎምን ናይ ሹማምንት ኢድ ምልሓስ ዝፈትዉን ከምኡውን ንሽመትን ንሥልጣንን ዝህንጠዩ ካህናት ኣብ ልዕሊ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ናይ ጸላእትነት ኅብረት ፈጠሩ። ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ብምኽንያት ጉድለት ሃይማኖትን ብልሽው ምግባራቶምን ወጊዝዎ ዚነበረ ጳጳሳትውን ኣብ ከምዚኣቶም ዓይነት ኩነታት ክኸውን ከሎ ከም ዝርአ ቀንዲ ከሰስቱ ኾይኖም ተላዕሉ። እዚኣቶም ናይ ጽልኢ ምኽንያታቶምን ዕላማኦምን ዚተፈላለዩ እኳ እንተ ኾኑ ኣብ ልዕሊኡ ብዘለዎም ጽልኢ ግና ንጊዜኡ ሓደ ኮኑ።
ቴዎፍሎስ ምስቶም ካብ ግብጺ ኂዙዎም ዚመጸ ጳጳሳትን ምስቶም ኣብ ቁስጥንጥንያ ንናይ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ መንበረ ጵጵስና ንምኃዝ ህርፋንን ህንጡይነትን ዚነበሮም ጳጳሳትን ብምዃን፡ ውሳኔኡን ዕላማኡን ኣቐዲምካ ዝፍለጥ ናይ ተንኮልን ናይ ሓሶትን ሲኖዶስ ንምእካብ (ንምድላው) ላዕልን ታሕትን ክብል ጀመረ። ብሓደ ጊዜ ባዕሉ ከሳሲ ባዕሉ ድማ ፈራዲ ዳኛ ብምዃን፡ ብናይ ንግሥቲ ኣውዶክስያ ምትኅብባርን ከምኡውን ብምኽንያት እቲ ካብ መገዲ ክርስትና ዝርሓቐ ሕይወቶምን ናይ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ናይ ቅድስና መገድን ትምህርትን ዘይተሰማምዖም ካህናትን፡ ብሓደ ኃቢሮም ኣብ ወሰን ኬልኬቀዶን ዝርከብ ኦክ ኣብ ዚተባህለ ቦታ ኅቡእ ኣኼባ ገበሩ። እዚ ኣኼባ እዚ ናይ ኦክ ጉባኤ እናተባህለ ይጽዋዕ።
ብፍላይ ድማ ሲሪኖስ ዚተባህለ ናይ ኬልቄዶን ጳጳስ ዚነበረ፡ ንቕዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ብዅሉ ነገር ጌገኛን ቀንዲ ወንጀለኛን ከም ዝኾነ እናምሰለ ነቲ ዓመፀኛ ጉባኤ ይገልጽ ነበረ። እንተ ኾነ ግና ገና ካብቲ ጉባኤ ከይወፀ ሓደ ካብቶም ተጋባእቲ ብኣጋጣሚ ከይረኣዮ እግሩ ረጊጹዎ ስለ ዝሓመመ ምስቶም ካልኦት ከሰስቲ ናብ ቁስጥንጥንያ ክኸይድ ብዘይምኽኣሉ ኣብኡ ኣብ ኬልቄዶን ተረፈ።
እዞም ካብ ቤተ መንግሥትን ካብ ቤተ ክህነትን ዚተዋፅኡ ናይ ጽድቂ ጸላእቲ፡ ብመሪሕነት ናይቲ ካብ እስክንድርያ ተበጊሱ ንምስዳድ ኢሉ ዚመጸ ቴዎፍሎስ ሓደ ተንኮል ብምእላም “ነታ ንግሥቲ ኤልዛቤል ኢሉ ጸሪፉዋ፡ ንካህናትውን በዲሉ እዩ ወዘተ..” ዝብሉ ናይ ሓሶትን ናይ ምህዞን ክስታት መሥሪቶም፡ ባዕላቶም ከሰስቲ ባዕላቶም ድማ ፈረድቲ ብምዃን፡ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ኣብ ዘይብሉ ጉባኤ ካብ መንበሩ ወሪዱ ንኽስደድን ሕይወቱ ምሉእ ኣብ ስደት (ኣብ ቤት ማእሰርቲ) ንኽነብርን ፈረዱዎ። ብፍላይ ድማ ብዛዕባቲ “ክሕደት ፈጺሙ እዩ” ዝበሉዎ ማለት ንንግሥቲ ጸሪፉዋ ኢሎም ዝኸሰሱዎ ክሲ ብሞት ክቕጻዕ ንምርኣይ ተሃንጥዮም ስለ ዚነበሩ እዩ።
ዚተረፈ ኵሉ ናይ ሕይወት ዘመኑ ኣብ ስደት ንኽነብር ከም ዚተወሰነ ምስ ተሰምዐ፡ ናይቲ ሕዝቢ ቊጥዓ ኺግለጽ ብዘይክእል ኩነታት ገንፈለ። ካብ ኣፉ ሓንቲ ቓል እኳ እንተ ትወፅእ ኔራ እቲ ሕዝቢ ዓቢይ ሕንፍሽፍሽን ህውከትን ምፈጠረ ኔሩ። ንሱ ግና ዕግርግር መታን ከይፍጸም ብምባል ባዕሉ ብጸጥታን ብህድኣትን ርእሱ ንናይ ንጉሥ ወተሃደራት ኣኅሊፉ ሃበ። ንሳቶም ድማ ናብቲ ዕድሜኡ ምሉእ ብስደት ክነብረሉ ዚተፈረደሉ ቤት ማእሰርቲ ንምውሳድ ብለይቲ ኣብ መርከብ ሰቐሉዎ። ቴዎፍሎስ ናብ ከተማ ቁስጥንጥንያ ብናይ ዓወት መንፈስ ኣተወ። ኣብ ልዕሊ እቶም ናይ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ናይ ቀረባ ፈተውትን ተኃጋገዝትን ዝኾኑ ሰባት ድማ ናይ በቐል በትሩ ከውርድ ጀመረ።
No comments:
Post a Comment