ናይ ቅዱስ ዮሐንስ ኣፈወርቅ ሕይወቱን ትምህርቱን መበል 18 ክፋል

6. ናይ መጀመርያ ስደት፦ ቴዎፍሎስ ዘእስክንድርያን ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅን

ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ነቶም ስደተኛታት መነኰሳት ብርኅራኄን ብኣኽብሮትን እኳ እንተ ተቐበሎም፡ ካብ ምሥጢራተ ቤተ ክርስቲያን ክቕበሉ ግና ኣይፈቐደሎምን። ምኽንያቱ ብናይ ቤተ ክርስቲያን ቀኖና መሠረት ብሓደ ናይ ሃገረ ስብከት ጳጳስ ዚተሰደደን ዚተኸሰሰን ሰብ ጉዳዩ ኣብ ካልእ ጉባኤ ተራእዩ ከይተወሰነ ካብ ምሥጢራት ከም ዝካፈል ምግባር ኣይግባእን እዩ። ንቴዎፍሎስ ድማ ብዛዕባ ናይ እግዚአብሔር መለኮታዊ ባሕርይ ዘለዎም እምነትን ኣተሓሳስባን ብሓፈሻ እምነቶም ኦርቶዶክሳዊ ብምዃኑ ንኽቕበሎም፡ ኦርቶዶክሳውነቶም ዘይኣምን እንተ ኾይኑ ድማ በዚ ጉዳይ ክኸሶም ዝኽእል ሰብ ንኽልእኽ መልእኽቲ ሰደደሉ። ቴዎፍሎስ ግና ንዅሉ ነገር ኣይቅበልን እየ በለ።

ቴዎፍሎስ ኣብ ክንዲ ርግእ ኢሉ ዝምለስ እናገደዶ ከም ዝኸደ ዝተረድኡ ስደተኛታት መነኰሳት ግና  ዝበጽሖም በደልን ከምኡውን ቴዎፍሎስ ፈጺሙዎ ዝብሉዎ ኣዝዩ ከቢድን ብዙኅን ወንጀላት ብምዝርዛር ከሰሱዎ። ብድኅርዚ ናብ ንጉሥን ናብ ንግሥትን ከይዶም፡ ክሶም ንመንግሥቲ ኣቕረቡ። ንሓቅን ንፍትሕን ስለ ዝጥንቀቕን ንዋላ ሓደ ድማ ስለ ዘይፈርሕን ናቱ ምህላው ፍትሓዊ ፍርዲ ንምርካብ ይኅግዘና እዩ ኢሎም ስለ ዝሓሰቡ ኸኣ እቲ ጉዳይ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅን እቲ ንጉሥን ኣብ ዘለዉዎ ንኽረኣየሎም ሓተቱ። ኣብዚ ጊዜ እዚ ቴዎፍሎስ ፍቓደኛ ይኹን ኣይኹን ናብ ናብ ቁስጥንጥንያ ንኽመጽእን ብዛዕባ እቲ ተኸሲሱሉ ዘሎ ጉዳይ፡ ኣብ ቅድሚቲ ብቕዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ዝምራሕ ሲኖዶስ ቀሪቡ መልሲ ንኽህብ ዝብል ትእዛዝ ተኣዘዘ። ነዚ ንምፍጻም ድማ ሓደ መራሒ ኃይሊ ናይ ወተሃደራት ንቴዎፍሎስ ንምምጻእ ናብ እስክንድርያ ተላእከ።

ሽዑ ከምቲ ኣብ ላዕሊ ዚተገልጸ ቴዎፍሎስ ንቕዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ንምብቃል ቆሪጹ ተላዕለ። ይኹን እምበር ነዚ ሓሳቡ እዚ ብዝተኻእሎ ብምሥጢር ኃቢኡ ኃዞ። ነዚ ዕላማኡ ንምፍጻም ድማ ብኦሪገናውነት ሽፋን ንምጥቃም ሓሰበ። ነዚ ንኽሕግዞ ድማ ናብቶም ጳጳሳት ናይ ኦሪገን መጻሕፍቲ ከወግዙ ከም ዘለዎም ዝገልጽ ደብዳቤ ለኣኸ። ኣብዚ ሽፋን እዚ ድማ ብዓቕሙ ኣብ ጎኑ ኾይኑ ክሕግዞ ዝኽእል ሰብ ንምርካብ ላዕልን ታሕትን ክብል ጀመረ። ንናይ ቆጵሮስ ጳጰስ ቅዱስ ኤጲፋንዮስ ኣቐዲሙ ኣንትሮፖሞርፊስት ኢኻ ኢሉ ይነቕፎ ከም ዘይነበረ ሕጂ ግና ንዕኡ ፈታዊ ጌሩ ኣብ ጐድኑ ንኸሰልፎ ወሰነ።

ቴዎፍሎስ ብወንጀል ተኸሲሱ ንበይኑ ክቐርብ ዝተኣዘዘ እኳ እንተ ነበረ፡ ንሱ ግና 29 ዝኾኑ ናይ ቀረባ ደገፍቱ ዝኾኑ ግብጻውያን ጳጳሳትን ብዙኅ ገጸ በረኸትን ዚተፈላለየ ህያባትን ብምኃዝ ቁስጥንጥንያ በጽሐ። ቴዎፍሎስ ኣብ ቁስጥንጥንያ ኣብቲ ቤተ መንግሥትን ኣብ ዙርያኡን  ንዘሎ ኩነታት ዚነግሩ መገብተ ዜናን ተወከልትን ነበሩዎ። ስለ ዝኾነ ድማ ነቲ ኣብ መንጎ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅን ኣብ መንጎ ናይ ቤተ መንግሥቲ ሹማምንትን ብፍላይ ድማ ምስ ንግሥቲ ኣውዶክስያ ዚነበሮ ሓርፋፍ ርክብ ይፈልጥ ነበረ። ስለዚ ድማ ነዚ ኩነታት እዚ ክጥቀመሉ ወሰነ።

ቁስጥንጥንያ ካብ ዝበጽሕ ጊዜ ጀሚሩ ንሠለስተ ሰሙን ዝኣክል ከምቲ ኣብ መንጎ አበው ጳጳሳት  ዘሎ ልማድ፡ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅን መዕረፍን ካልኦት ኣድለይቲ ዘበሉ ነገራትን ኣዳልዩ ክቕበሎ እኳ እንተ ደለየ፡ ንሱ ግና ኣብቲ ኣብ ቤተ መንግሥቲ ዚተዋህቦ ቤት ተቐመጠ። ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ደጋጊሙ ንኽመጽእ እኳ እንተ ለመኖ ንግብጃኡ ኣይተቐበለሉን ኣይተዛረቦንውን ናብ ቤተ ክርስቲያን ገጹውን ቅርብ ኣይበለን። ንቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ካብ መንበሩ ጥራይ ዘይኮነ ካብ ሕይወት ናይዛ ዓለምውን ዘሳድደሉ ነገር ኣብ ምሥራሕ ለይትን መዓልትን ተጸሚዱ ነበረ። ነዚ ዕላማኡ እዚ ንምውቃዕ ድማ ነቶም ናይ ገንዘብ ባሮት ዝኾኑ፡ ናይ ውዳሴ ኸንቱን ናይ ክብርን ወልፊ ዝኃዞም፡ ብምቅብጣርን ብውዳሴን፡ ሽመት ንዝደልዩ ናይ ሽመት ተስፋ ብምሃብ፡ ነቶም ብኸብዶም ዝግዝኡ ስሱዓት ድማ ብጽቡቕ መግብን ብመስተን ብሓፈሻ ዚተፈላለየ ተስፋታት ብምሃብን፡ ብድኹም ጐድኖም ብምእታውን ደገፍቲ ምግዛእ ጀመረ።

ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ካብ ቤተ ክርስቲያን ብዓቢይ ወንጀል (ብቕትለትን ብዝሙትን) ምኽንያት ንዝሰጎጎም ክልተ ዲያቆናት ኣብ ልዕሊኡ ውንጀላ (ናይ ሓሶት ክሲ) እንተ ደኣ ኣቕሪቦም ናብ ቦታኦም ከም ዝመልሶም ድማ ቃል ኣተወሎም። ንሳቶም ድማ ቴዎፍሎስ ባዕሉ ከጽንዑዎ ዚነገሮም ክሲ ስለ ዘቕረቡ፡ ተንኮሉ ሰሚሩሉ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ምስ ተሰደደ ናብ ናይ ቀደም ቦታኦምን ኃላፍነቶምን ብምምላስ ውዕለቶም መለሰሎም። ካልኦት ንሽመትን ንሥልጣንን ንውዳሴ ኸንቱን ግዙኣት ካብ ዚነበሩ ካህናትውን ንውሑዳት ኣብ መጻወድያኡ ከእትዎም ከኣለ።